Het was tijdens een autorit in de omgeving van Pannerden dat mijn vrouw en ik via de radio hoorden over de tweede coronapatient in Nederland, een vrouw uit Diemen werkzaam in het UMC Amsterdam. De melding van de eerste patiënt de dag daarvoor was min of meer langs ons heen gegaan. Het was op een vrijdag, de 28e februari om precies te zijn. We namen het bericht voor kennisgeving aan en zochten verder naar het pontje dat ons over het Pannerdensch Kanaal zou zetten. Oh zorgeloze, onschuldige tijd, waar ben je...?
Vandaag precies 11 weken geleden werd Nederland pas echt met de neus op de coronafeiten gedrukt. Met het per direct sluiten van de scholen en kinderdagverblijven, eet- en drinkgelegenheden en sport- en fitnessclubs is voor (bijna) iedereen de ernst van de situatie wel duidelijk. Meer dan bij de eerdere oproep om elkaar geen handen te geven, zo veel mogelijk thuis te blijven en de handen vaak te wassen.
Morgen - 1 juni - gaat een nieuwe fase in waarbij sommige genomen maatregelen versoepeld worden. Nederland praat even niet meer over aantallen besmettingen, ziekenhuisopnamen en beschikbare IC-bedden, maar over terrassen en tafel- en stoelcapaciteit! Een eerste stap op weg terug naar het “vertrouwde normaal”? Wie het weet mag het zeggen. Wat ik wel weet is dat de effecten van de coronacrisis - en dan focus ik mij even op de financieel-economische kant - nog maar heel beperkt zichtbaar zijn en jaren zullen aanhouden. Kijk naar het verloop van de vorige serieuze crisis. De Kredietcrisis (of Bankencrisis) begon in de zomer van 2007 in de Verenigde Staten, kende met het omvallen van zakenbank Lehman Brothers in september 2008 het hoogtepunt en doofde uiteindelijk in de loop van 2011 uit. Destijds ervoer ik als ondernemer pas drie jaar na de start van de crisis de meeste problemen, die door hard werken en keuzes maken gelukkig opgelost konden worden. Dat zal nu niet veel anders zijn, in tegendeel. De huidige en toekomstige problemen het hoofd bieden vraagt veel van iedereen. Als het ooit aankwam op ondernemerschap, optimisme, doorzettingsvermogen, daadkracht en leiderschap, dan is het wel nu. Maar daarover een andere keer meer.
Is er dan niets positiefs te melden, hoor ik sommige denken. Zeker wel: door het virus hebben mijn digitale vaardigheden een aanzienlijke boost gekregen !
Door: Lennart Harpe